Galeria
Lista najbardziej znanych budowli z okresu starozytności. Kiedyś uzywana była jako przewodnik turystyczny dla starozytnych podróżników, którzy chcieli zobaczyć njbardziej znane miejsca. Pierwsza wersja listy została utworzona w II w. p.n.e. przez Antypatra z Sydonu. Dzisiejsza wersja listy została skompletowana w średiowieczu
Piramida Cheopsa to jedyny z siedmiu cudów świata starożytnego, który się zachował. To grobowiec faraona Cheopsa zbudowany około 2560 r. p.n.e. Ma 139 metrów wysokości i składa się z 2,3 miliona kamiennych bloków. W środku są trzy komory grobowe. Piramida była pokryta białym wapieniem, ale został on zniszczony. Piramida jest symbolem starożytnego Egiptu i jego osiągnięć. Naukowcy badają jej tajemnice i znaczenie.
Wiszące ogrody Semiramidy były niezwykłym założeniem ogrodowym, które zbudował król Nabuchodonozor II dla swojej żony Amytis w Babilonie. Ogrody składały się z siedmiu tarasów, które wspierały sklepione budowle. Na każdym tarasie rosły drzewa, krzewy i kwiaty, które tworzyły zieloną górę na pustyni. Ogrody były nawadniane wodą z Eufratu, która była pompowana za pomocą systemu kanałów i drenów. Ogrody budziły podziw i zainteresowanie starożytnych Greków, którzy zaliczyli je do siedmiu cudów świata. Nie wiadomo jednak, czy ogrody faktycznie istniały i gdzie się znajdował
Posąg Zeusa w Olimpii był wielką rzeźbą z V wieku p.n.e., wykonaną przez Fidiasza z chryzelefantyny, czyli złota i kości słoniowej. Przedstawiał on siedzącego na bogato zdobionym tronie Zeusa, który trzymał w prawej ręce boginię Nike, a w lewej berło. Na tronie widniały sceny z mitologii greckiej. Posąg miał około 13 metrów wysokości i wypełniał całą świątynię Zeusa w Olimpii. Był uważany za jeden z siedmiu cudów świata, ale nie zachował się do naszych czasów. Spłonął w pożarze w Konstantynopolu w 475 roku.
Świątynia Artemidy w Efezie była wspaniałym przykładem architektury jońskiej, zbudowana z marmuru i cedru na rozkaz króla Lidii Krezusa około 560 r. p.n.e. Miała podwójną kolumnadę, bogato zdobione płaskorzeźby i rzeźby, oraz cedrowy posąg bogini łowów i natury. Została spalona przez szewca Herostratesa w 356 r. p.n.e., a następnie odbudowana przez Aleksandra Wielkiego. Była miejscem kultu i schronienia dla Amazonek, a także ozdobą Efezu, jednego z najważniejszych miast starożytności
Mauzoleum w Halikarnasie było grobowcem Mauzolosa, perskiego satrapy Karii, który rządził w IV wieku p.n.e. Budowla była zaprojektowana przez greckich architektów Satyrosa i Pyteosa na zlecenie wdowy po Mauzolosie, Artemizji. Mauzoleum miało około 45 metrów wysokości i składało się z podstawy, kolumnady, piramidy i kwadrygi z posągami zmarłych małżonków. Było bogato zdobione rzeźbami i reliefami przedstawiającymi sceny z mitologii i historii. Mauzoleum było uznawane za jeden z siedmiu cudów świata, ale nie zachowało się do naszych czasów. Zostało zniszczone przez trzęsienia ziemi i wykorzystane jako materiał budowlany.
Kolos Rodyjski był olbrzymim posągiem Heliosa, greckiego boga słońca, wybudowanym na wyspie Rodos przez Charesa z Lindos w latach 294-282 p.n.e. Wykonano go z brązu i ustawiono u wejścia do portu Rodos dla upamiętnienia niepowodzenia Demetriusza Poliorketesa, który w latach 305-304 p.n.e. oblegał miasto. Posąg miał około 30 metrów wysokości i był podtrzymywany przez żelazny szkielet wypełniony gliną i kamieniami. Został zniszczony przez trzęsienie ziemi w 227/226 p.n.e i jest uważany za jeden z siedmiu cudów świata starożytnego.
Latarnia morska w Faros była niezwykłą budowlą, która stanowiła jeden z siedmiu cudów świata starożytnego. Została zbudowana około 280 r. p.n.e. przez greckiego architekta Sostratosa na wyspie Faros, połączonej z Aleksandrią groblą. Miała trzy kondygnacje o różnych kształtach: kwadratową, ośmiokątną i okrągłą, oraz kopułę z posągiem Heliosa, boga słońca. Osiągała wysokość około 120 metrów i była widoczna z odległości ponad 50 km. Służyła jako znak nawigacyjny dla żeglarzy, a także jako symbol potęgi i bogactwa Aleksandrii. Została zniszczona przez trzęsienie ziemi w 227/226 r. p.n.e. i jej pozostałości leżą na dnie morza.